Nils-Øivind Haagensen (1971)

Foto Heidi Furre



















GOOCHELARIJ

ik weet niet hoe oud we waren
maar de mensen kwamen van heinde en ver naar ons kijken
een fabelachtig duo
met een verdwijntruuk
waar niemand iets van snapte
ik wil hier nou niet al te technisch worden
maar wij moesten achteraf wel lachen
stiekem lachen om die stommelingen in de zaal
maar in alle eerlijkheid:
als er iemand een stommeling was dan waren wij het wel
en de verdwijntruuk was een wat slappe metafoor
voor wat ik tegenwoordig graag noem
het kind in mij



Uit Et godt sted (1999)



Met dank aan Nils-Øivind Haagensen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten